تهران - تحریریه - معمر قذافی دیکتاتور سابق لیبی که زمانی محبوب فرانسه و ایتالیا و دارای ارتباطات پنهان با افرادی مانند نیکلا سارکوزی بود به سرنوشت سایر دیکتاتورها مبتلا شد.
روابط بین الملل از نگاه غربی ها یعنی اینکه تا هر وقت توانستی طرف مقابل را بدوشی و از او استفاده کنی و هر وقت دیدی که دیگر سودی برای تو ندارد یا اینکه ممکن است این همراهی به ضرر وجهه و منافع تو تمام شود مقدمات نابودی همان شریک سابق را فراهم کنی.
داستان «نیکولا سارکوزی» و «معمر قذافی» نمونه بارز حکایتی است که گفته شد. سارکوزی رئیس جمهوری پیشین فرانسه به تازگی پس از چند مرحله بازجوئی اعتراف کرده است که برای رقابت های انتخاباتی مبلغ 5 میلیون دلار را در سال 2007 از دولت لیبی وقذافی دریافت کرده است. جالب اینجاست که سارکوزی این خوش خدمتی دولت لیبی و دست ودلبازی قذافی را کمتر از 5 سال بعد فراموش کرد. ارتش فرانسه درحالی که هنوز سارکوزی در مسند قدرت در کاخ الیزه بود با حملات گسترده به ارتش لیبی مقدمات سرنگونی و قتل قذافی را فراهم کرد.
مارس سال 2011 ارتش فرانسه در واکنش به جنگ داخلی لیبی عملیات نظامی خود را در کنار آمریکا و انگلستان آغاز کرد. نیروی هوایی فرانسه و انگلستان وظیفه حملات هوایی و نابودی تانک ها و تاسیسات و تجهییزات ارتش لیبی را برعهده گرفتند. این عملیات ها درست تا بعد از مرگ قذافی در اکتبر همان سال ادامه یافت.
جالب اینجاست که با تغییر قاضی تحقیقات در فرانسه مشخص شده که سارکوزی متهم است چند باراز لیبی پول دریافت کرده است. در سال 2011 اندکی پس از سرنگونی قذافی برخی رسانه ها و از جمله تیه‌ری میسان از وجود اسنادی خبر دادند حاکی از دخالت مقام های فرانسوی در تحولات لیبی بود. حتی شایعه شده بود دولت های غربی به ویژه فرانسه که لیبی را از تیول استعماری خود فرض می کند، در به راه انداختن بهار عربی در این کشور نقش داشتند.
به گفته تحلیلگران، تردیدی وجود ندارد که سارکوزی مرتکب جرائم سنگینی در لیبی شده است اما بسیاری از نزدیکان و حتی رقبای سیاسی وی هم در این جنایات دست داشته اند و مجازات نباید تنها به سارکوزی محدود باشد. عدالت باید به صورت کامل اجرا شود و از تبدیل آن به ابزاری سیاسی هم باید جلوگیری کرد.
اگر نگاه دقیق تری به بودجه مبارزات انتخاباتی در کشورهای بزرگ انداخته شود می توان فهمید که دریافت پول از کشورهای خارجی یکی از منابع اصلی تامین بودجه مورد نیاز است.
این تلاش را نمی توان به عنوان تلاش فسادآمیز دولت لیبی و قذافی تفسیر کرد بلکه نشان دهنده عملکرد غلط یا سوءاستفاده از مقررات در سیستم مدعی و فاسد به اصطلاح دموکراتیک فرانسه آن هم در بالاترین سطح آن یعنی رئیس جمهوری است.
پایان/
نظر شما